در گذشته، براي ارسال پيام های محرمانه از جوهرهاي نامريي استفاده مي شد و پس از رسيدن، نوشته هاي پيام را به صورت مريي و مشخص در مي آوردند.
جوهرهاي نامريي، نوعي شناساگر اسيد باز با پايه ي آبي هستند كه در اثر تماس با هوا، رنگ خود را از دست مي دهند. متداول ترين شناساگرها براي تهيه ي چنين جوهرهايي، فنول فتاليين و تيمول فتاليين هستند. هنگامي كه اين شناساگرها در حالت محلول، در برابر هوا قرار مي گيرند اسيدي تر شده، تغيير رنگ مي دهند. در تهيه ي جوهرهاي نامريي مي توان از شناساگرهاي متفاوت استفاده كرد و از خاصيت تغيير رنگ آن ها بهره گرفت.
![](http://s2.picofile.com/file/7948942147/2013_09_24_232400.jpg)